คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๕๖๙๘/๒๕๕๔
ป.อ. ผลโดยตรงจากการทำร้ายผู้อื่นเป็นเหตุให้ผู้อื่นตาย (มาตรา ๒๙๐ , ๕๙)
แพทย์ผู้ตรวจชันสูตรศพผู้ตายสันนิษฐานว่าผู้ตายถึงแก่ความตายเนื่องจากหัวใจขาดเลือดกะทันหันซึ่งเกิดจากการตกใจหรือมีความเครียดอย่างรุนแรง แม้จะได้ความว่าภาวะหลอดเลือดหัวใจตีบของผู้ตายเป็นภาวะที่เป็นมาก่อนแล้วก็ตาม แต่การที่จำเลยถือมีดดาบวิ่งไล่ขู่เข็ญผู้ตายทำให้ผู้ตายเกิดอาการตกใจกลัว วิ่งหนีการทำร้าย และการที่จำเลยกลับมาด่าว่าข่มขู่และชกต่อยทำร้ายผู้ตายอีกย่อมเป็นการกระทำอันกระทบกระเทือนต่อร่างกายและจิตใจของผู้ตายอย่างรุนแรง เป็นเหตุให้ระบบการหมุนเวียนโลหิตล้มเหลว ขาดเลือดไปเลี้ยงหัวใจอย่างเฉียบพลันจนถึงแก่ความตาย โดยผู้ตายถึงแก่ความตายมาก่อนถึงโรงพยาบาล ความตายจึงเป็นผลโดยตรงจากการกระทำของจำเลย ซึ่งเป็นความผิดฐานไม่ได้เจตนาฆ่าแต่ทำร้ายผู้อื่นจนเป็นเหตุให้ผู้นั้นถึงแก่ความตาย
