คำพิพากษาฎีกาที่ ๑๒๕๖๕/๒๕๕๓
ป.อ. พยายามฆ่า กระทำโดยพลาด (มาตรา ๒๘๘, ๘๐, ๖๐)
พ.ร.บ.อาวุธปืน ฯ พ.ศ.๒๔๙๐ (มาตรา ๗, ๗๒)
การที่จำเลยใช้อาวุธปืนพกที่อยู่ในสภาพที่พร้อมที่จะยิงได้จ้องเล็งไปที่ผู้เสียหายที่ ๑ แต่ถูกผู้เสียหายที่ ๒ ปัดอาวุธปืนจนเบนออกไป หลังจากนั้น กระสุนปืนลั่นขึ้นแต่ไม่ถูกผู้เสียหายที่ ๑ กระสุนปืนถูกผู้เสียหายที่ ๒ ได้รับบาดเจ็บ ฟังได้ว่า จำเลยจ้องอาวุธปืนพกไปที่ผู้เสียหายที่ ๑ ด้วยเจตนาฆ่า เมื่อกระสุนปืนไม่ถูกผู้เสียหายที่ ๑ แต่พลาดไปถูกผู้เสียหายที่ ๒ จำเลยจึงมีความผิดฐานพยายามฆ่าผู้เสียหายที่ ๑ และผู้เสียหายที่ ๒ ด้วยการกระทำโดยพลาด
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยในความผิดฐานมีอาวุธปืนพกไม่มีหมายเลขทะเบียนของเจ้าพนักงานประทับไว้ในความครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต ในชั้นพิจารณาโจทก์ไม่ได้อาวุธปืนพกที่จำเลยใช้ในการกระทำความผิดเป็นของกลาง โจทก์คงนำสืบแต่เพียงว่าจำเลยไม่เคยได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนอาวุธปืนให้มีและใช้อาวุธปืน จึงรับฟังไม่ได้ว่า อาวุธปืนพกที่จำเลยใช้ในการกระทำความผิดเป็นอาวุธปืนที่ไม่มีหมายเลขทะเบียนของเจ้าพนักงานประทับไว้ แต่ต้องฟังในทางที่เป็นคุณแก่จำเลยว่าเป็นอาวุธปืนมีหมายเลขทะเบียนของผู้อื่น ซึ่งได้รับอนุญาตให้มีและใช้ตามกฎหมาย
